Beste mensen, wat een geweldige reacties schrijven jullie toch allemaal in het gastenboek. Ze zijn voor mij heel belangrijk! Denk niet dat ik niet heb getwijfeld om door te gaan... Maar het lopen en het alleen-zijn gaan steeds beter. Ik trek nu met de vogels mee naar het zuiden. Een oud Duits volksliedje speelt voortdurend door mijn hoofd:
"Die Schwälble ziehet fort, ziehet fort, Weit an en andre Ort; Und i sitz do in Traurigkeit, Es isch a böse, schwere Zeit." (Brahms en gezongen door o.a. Dietrich Fischer-Dieskau). Nou ja, dat laatste is natuurlijk overdreven, want ik verkeer in een bevoorrechte positie om dit te kunnen doen. Vandaag in Bemelen, wilde de baas van het eetcafé onmiddellijk met mij mee gaan lopen, maar ja hij moest werken... Dat brengt me trouwens op het volgende: als iemand een stukje met me mee zou willen lopen, bijv. in Frankrijk of Spanje, dan kan dat best geregeld worden! Bel Hanny!