30 september 1971 - 30 september 2008

Lieve Dick,

Hartelijk gefeliciteerd met het feit dat je al 37 jaar met mij bent getrouwd, en ik met jou, natuurlijk. Echte bloemen zouden alleen maar lastig zijn in je rugzak, vandaar dat je vandaag digitale bloemen krijgt. En niet zo maar bloemen...........

Het is een heel bijzondere ervaring om op zo'n grote afstand van elkaar toch onze trouwdag te vieren. De (deze keer publiekelijke) felicitatie van Han maakte de ogen toch wat vochtig! Ze had geen betere bloemen kunnen kiezen, want ze hebben voor mij altijd een emotionele waarde gehad, die herfstasters. Als kind kon ik uren kijken naar de vlinders, de bijen, de zweefvliegen en de vliegen die erop landden. Het geeft me nog steeds een goed gevoel als ik er naar kijk.

Op dit moment bevind ik me wederom in een cybercafé, maar dan in Périgueux. Graag kom ik nog even terug op ons verblijf in Thiviers, je weet wel, in dat oude convent met die rommelige oude heer, Maurice Pagat  en zijn "discipel" Francois Bois.

Zaterdag, 27 september 2008

Alweer enkele dagen geleden hebben we Limoges verlaten. Veel pelgrims slaan deze grote stad over: het kost anderhalf uur om de stad in te komen en de volgende dag ook weer anderhalf uur om eruit te wandelen. Toch ben ik blij dat we de stad hebben aangedaan, want er is een erg mooi historisch centrum met de kathedraal St. Etienne als middelpunt met daar omheen mooie vakwerkhuizen, zoals in vroeger dagen. Over de rivier La Vienne loopt nog steeds de oude brug, waarover al in de Middeleeuwen de pelgrims naar de kathedraal liepen. Jammergenoeg heb ik weer eens het kabeltje vergeten om wat foto' s op de site te kunnen zetten. Later hoop ik dat allemaal nog eens in orde te maken.

Woensdag, 24 september 2008
Op dit moment zit ik in een internetcafé in Limoges. Zo juist had ik een heel verhaal getypt, maar raakte daarna alles weer kwijt. Ik zal het nu dan ook kort houden.
Opnieuw heb ik erg genoten van de bijdragen in het gastenboek. Het geeft me het gevoel dat ik contact heb met het thuisfront. Nogmaals bedankt daarvoor!!! Overigens vind ik mezelf veel minder flink dan wat uit jullie bijdragen moge blijken. Gisteren had ik een behoorlijke dip en liep ik te tobben. Waarom doe ik dit eigenlijk? Meestal heeft dit te maken met vermoeidheid en het idee dat er nog een geweldige afstand moet worden overbrugd. Maar gelukkig werd het een gezellige avond in ons onderkomen in Saint Léonard de Noblat.

Hartelijk dank, Ton de Munnik en Lily Verschuur, voor jullie vertaling van het gebed van Abbé Pierre. Ik had ook al een poging gedaan en van deze 3 vertalingen heb ik een gecombineerde nieuwe versie gemaakt die m.i. zeer acceptabel is.
Hanny