Beste mensen, wat een geweldige reacties schrijven jullie toch allemaal in het gastenboek. Ze zijn voor mij heel belangrijk! Denk niet dat ik niet heb getwijfeld om door te gaan... Maar het lopen en het alleen-zijn gaan steeds beter. Ik trek nu met de vogels mee naar het zuiden. Een oud Duits volksliedje speelt voortdurend door mijn hoofd:

Afgelopen nacht op een camping in Schimmert werd ik 's nachts wakker van een koud, kil ding op mijn gezicht. Ik pakte het en griezelde: het was een glibberige naaktslak. En tot m'n schrik ontdekte ik er nog eens 6 in mijn kleine tentje. Het tentje stond uitnodigend open, omdat de bewoner het anders zo benauwd vindt in zijn hondenhok.

Langs de weg en net aangereden, het diertje leefde nog, zag ik een dier liggen dat erg veel gelijkenis vertoonde met de Korenwolf of Veldhamster. Het was een prachtig diertje met een hoge aaibaarheidsfactor. Alleen zijn staart was schubachtig, zoals bij ratten. Heeft de korenwolf een geschubde, lange staart? Jammer, maar dat kan ik nu niet checken! (Ach, die biologen toch...)

{Edit webmaster: linkje naar wikipedia}

Vannacht heb ik overnacht op basis van L&O bij Marleen en vriend Don in het Limburgse Echt. Ze vertelden me dat ik "hun allereerste L&O gast" was. Geweldige mensen die echt alles voor me wilden doen. Zo mag ik nu ook van hen even internetten!

Beste mensen, het is niet te doen om alle aantekeningen uit mijn dagboek te verwerken. Ik zal dat later nog wel eens doen. Een paar aardige ontmoetingen wil ik nog wel kwijt:
In een tankstation te Groesbeek, waar het me lukte om na twee pogingen een kop koffie uit de automaat te halen,

Beste allemaal,
Even een levensteken van mij. Allereerst wil ik iedereen bedanken voor de leuke, bemoedigende en lieve reacties in het gastenboek. Vandaag ben ik naar Venlo gelopen en heb verder een rustdag gepland.

Beste allemaal,
Het is nu 6.45 en ik ga zo dadelijk vertrekken richting Groesbeek om me vandaar later op het Pieterpad te begeven. Ik heb lekker geslapen en de spierpijn is vrijwel verdwenen.

Uiteindelijk ben ik vanmorgen om 7.10 uur gaan lopen na een onrustige nacht. Een beetje opziend tegen het afscheid, de regen die met bakken uit de hemel kwam en vooral de veel te zware rugzak van wel 17 kg.

Vlakbij Herveld kwam er een meisje aangelopen en vroeg "gaat u naar Santiago? Ik zie het aan uw schelp. Mijn ouders zijn er vorig jaar ook naar toe gelopen vanuit Renesse (westroute). Het is heel ver lopen en ze deden er drie maanden over!" "Inderdaad", zei ik, "het duurt heel lang en dit is voor mij pas de eerste dag". Het kwam er volgens mij niet echt vrolijk uit, want dag één was erg afzien!

27 juli 2008

Zondag hebben we met het gezin nog een BBQ. Lekker met zijn allen... nou ja, alleen Tirza is er niet bij. Ze is net met een collega op vakantie. Tja, het is tenslotte ook vakantietijd!